Een paar dagen geleden hield Simon Lelieveldt een twitter-tirade tegen de witwasbestrijding en tegen de bedenkers van de concepten, zoals FATF en de ministers van financiën. In ongeveer 65 tweets legt Lelieveldt uit hoe grondrechten van burgers geschonden worden door de antiwitwas-surveillance, in strijd met de AVG en in strijd met de rechtspraak van het Europese hof van justitie.

De twitterdraad begint hier en gaat vele tweets verder:

Dezer dagen gaan we weer veek horen over de strijd van de FatF tegen witwassen enzo.

Maar…. laten we duidelijk zijn, het gaat daar om een papieren en fiscale oorlog tegen witwassen of financiering terrorisme, niet om de bestrijding van onderliggende feiten zelf.

Echter.. /1

— Simon Lelieveldt (@finhstamsterdam) June 26, 2020

Daarbij passeren diverse thema’s de revue, zoals het nieuwste surveillance-alibi, de bestrijding van handel in wilde dieren. En de hekel die de bedenkers van de witwasbestrijding hebben aan grondrechten (rule of law) en aan databescherming en privacy. Terwijl het Europese hof van justitie volgens vaste rechtspraak kritisch is over het ongericht monitoren (wat in de witwasbestrijding gebeurt door onder meer banken) van onschuldige burgers. Hij verwijst ook naar een aantal juridische bronnen, onder meer het proefschrift van Kaiser.

Lezenswaardig.

Het is hoog tijd dat een fundamentele discussie op gang komt over de antiwitwasbestrijdingspraktijken zoals gepropageerd door de Ministers van Financiën en van Veiligheid.

De 65 tweets ga ik niet halen; maar ik ben het eens dat de #AML #CFT regelgeving een gedrocht is; het ministerie van @Financien @WBHoekstra dient tot de orde te worden geroepen. De #toeslagenaffaire is het topje van de onrechtmatige ijsberg

— Ellen Timmer (@Ellen_Timmer) June 29, 2020

Introductie witwasbestrijding
Voor degenen die minder van de witwasbestrijding op de hoogte zijn:
de Europese witwasbestrijdingswetten zijn gebaseerd op voorschriften van FATF, een niet democratisch gecontroleerde internationale organisatie.

In Nederland zijn de antiwitwasregels vastgelegd in de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). De Wwft verplicht een groot aantal private ondernemingen, onder meer banken, accountants, belastingadviseurs, boekhouders en notarissen, om klantenonderzoek te doen, de klant een risicoprofiel toe te kennen en alle financiële transacties van die klanten (en soms de wederpartijen van de klanten) te monitoren en analyseren. Door middel van dat monitoren en analyseren moeten financiële aanwijzingen van criminaliteit worden opgespoord (want witwassen omvat ieder crimineel voordeel). Als zulke aanwijzingen er zijn, moeten de Wwft-plichtige ondernemingen dat melden bij een afdeling van de politie, FIU-Nederland, als ‘ongebruikelijke transactie’.

Met name banken spelen een grote rol in de witwasbestrijding, omdat zij een centrale rol vervullen in het betalingsverkeer. Zij zijn door de witwasbestrijdingsregels een verlengde arm van de overheid geworden, terwijl het nog maar de vraag is of zij geschikt zijn voor de taak die op de tekentafels van FATF en de ministeries is bedacht. Overigens het het betalingsverkeer voor banken een verliesgevende tak van sport, zodat banken alles wat moeilijk is proberen weg te sturen, lees dit eerdere blog.

De internationale overheden zijn met de huidige witwasbestrijdingsregels op de verkeerde weg. Het is te hopen dat het tij keert voor er schadelijke mensenrechtenschendingen of datalekken plaats vinden.

Meer over witwasbetrijding op dit blog onder meer onder de tags Wwft, witwasbestrijding, witwasbestrijding door banken en andere artikelen in de rubriek fraude, witwasbestrijding, Wwft.