Eerder schreef ik over de statutair bestuurder, die door Europa tot uiteindelijk belanghebbende (ubo) wordt gebombardeerd ook al heeft hij/zij geen financieel belang. Via Twitter heb ik een reactie gevraag aan een van de bedenkers van het ubo-register, mevrouw Sargentini.

@judithineuropa Graag zou ik weten waarom, bestuurders staan al in handelsregister

— Ellen Timmer (@Ellen_Timmer) 16 februari 2017

Leuk dat koorden worden aangetrokken, maar waarom dan? Maar ook daar krijg ik geen antwoord op:

Er moet n aanspreekpunt in UBOregister zodat er geen enorme uitweg is @Ellen_Timmer er is dus geen probleem als je toch al in KvK staat.

— Judith Sargentini (@judithineuropa) 17 februari 2017

Over welke enorme uitweg heeft ze het dan?

Ik begrijp er helemaal niets van.
Aan de kwalificatie ‘ubo’ zit van alles vast, het is meer dan in een register staan (want dat staat een statutair bestuurder toch al). Met de ‘ubo’ kwalificatie van statutair bestuurders zonder financieel belang worden zowel de bestuurders als de ondernemingen die de antiwitwaswetgeving moeten naleven met extra bureaucratie opgezadeld. Dat is alleen te rechtvaardigen als daar goede inhoudelijke redenen voor zijn.

Wie weet meer?
Is er een lezer die weet waarom statutair bestuurders ubo moeten worden gemaakt? Ik ben benieuwd!

Aanvulling 1 maart 2017

Op 27 februari jl. verscheen in Het Financieele Dagblad een opinie van mevrouw Birgit Snijder-Kuipers, waarin zij onder meer constateert dat op grond van de Vierde Europese antiwitwasrichtlijn een ‘pseudo-ubo’ moet worden geregistreerd. Waarom Europa dit wil, wordt door haar niet toegelicht. Zij signaleert wel dat de feitelijke openbaarheid van de persoonsgegevens van ubo’s mogelijk in strijd is met Europese grondrechten.