Volgens de brief van 13 februari jl. over het AML Package is er op het gebied van hoog risicolanden (schurkenstaten) weinig nieuws onder de zon. Volgens de minister van Financiën waren er wel wijzigingsvoorstellen maar hebben die het niet gehaald:

Derde hoog-risicolanden
De bepalingen in de AMLR over de identificatie van derde landen met significante strategische tekortkomingen in hun nationale AML/CFT-regimes of tekortkomingen in de naleving van hun nationale AML/CFT-regimes of die een bedreiging vormen voor het financiële stelsel van de EU, sluiten grotendeels aan bij de oorspronkelijke voorstellen van de Europese Commissie. Het kabinet heeft in het BNC-fiche aangeven het belangrijk te vinden dat lidstaten nauwer betrokken zijn bij de totstandkoming van de lijsten. Dit is uiteindelijk in het Raadsakkoord opgenomen, maar niet in het uiteindelijke akkoord. De gewenste expliciete referentie naar de lijsten van de FATF is slechts impliciet overgenomen. Per saldo is de voornaamste wijziging ten opzichte van de huidige richtlijn dat er een onderscheid komt tussen derde landen met significante strategische tekortkomingen in hun nationale AML/CFT-regimes en derde landen met tekortkomingen in de naleving van hun nationale AML/CFT-regimes. Het verdere proces verandert slechts marginaal ten opzichte van de huidige situatie. Uiteindelijk zijn de meeste voorstellen van de Raad en van het EP niet overgenomen.

Nieuwe categorie schurkenstaten: derde landen die financiële geheimhouding mogelijk maken
De minister vergeet te melden dat er een nieuwe categorie schurkenstaten bij is gekomen, daar schreef ik in mijn AMLR artikel over. De nieuwe categorie hoog risico landen wordt in bijlage III bij AMLR aangeduid als ‘third countries enabling financial secrecy‘. De definitie luidt:

(ea) third countries identified by credible sources or pursuant to acknowledged processes as enabling financial secrecy by:

(i) Posing barriers to the cooperation and exchange of information with other jurisdictions;
(ii) Having strict corporate or banking secrecy laws which prevent institutions and their employees from providing customer information to competent authorities, including through fines and sanctions;
(iii) Having weak controls for the incorporation of legal entities or setting up of legal arrangements; or
(iv) Not requiring beneficial ownership information to be recorded or held in a central database or register.

Zoals in alle AMLR-teksten is de vraag wat onder “identified by credible sources or pursuant to acknowledged processes” wordt verstaan. Vallen amateuristische clubjes als Transparency International en Tax Justice Network daar onder? Of de vaststelling door ondemocratische internationale clubs zoals FATF?
Ook de uitleg van de andere criteria zal problemen gaan opleveren. Bijvoorbeeld het criterium inzake de strenge regelgeving die het verschaffen van klanteninformatie aan de overheden belemmert.
Ik ben benieuwd of Zwitserland en Monaco in deze categorie vallen. Niet iedereen die een bankrekening in Zwitserland heeft is een crimineel, hoewel er banken zijn die dat denken. Overigens vind ik het niet erg als die Angelsaksische eilandjes zoals Bermuda hun rol gaan verliezen.

Europa weigert de burger te informeren
Ik blijf het jammer vinden dat Europa niet bereid is een volwassen informatiesysteem (database met informatie e.d.) over schurkenstaten in te richten (ik schreef daar over, onder meer dit en dit).