Eerder schreef ik over het interview met DNB-directeur Vermeulen over het gebruik van contanten.
Recent publiceerde de bankentoezichthouder een artikel over het betalingsgedrag van Nederlandse consumenten onder de titel ‘Thuiswonende tiener betaalt nog opmerkelijk vaak contant‘. Er wordt verwezen naar een Engelstalig rapport (pdf).

In het artikel wordt door DNB gemeld dat het beleid tot ontmoediging van contante betaling succesvol is. Werd in 2013 nog gemiddeld 57% van de totale waarde aan kassa aankopen met brief- of muntgeld afgerekend, in 2022 was dat percentage gedaald naar 15%.

Volgens de samenvatting heeft DNB vastgesteld dat er in Nederland de volgende typen consumenten zijn [1]:

• Familiegerichte consumenten met een middeninkomen, zij betalen weinig met contanten (14% van hun uitgaven).
• Oudere traditionele bankgebruikers, zij betalen relatief veel contant (zo’n 28% van hun uitgaven).
• Stedelijke consumenten met een hoog inkomen, zij betalen weinig met contanten (11% van hun uitgaven).
• Financieel uitgedaagde consumenten [2], zij betalen veel met contanten (30% van hun uitgaven).
• Jonge & laagwaardige aankoop consumenten, zij betalen veel met contanten (25% van hun uitgaven).

Uit het overzicht volgt dat vooral hoog opgeleide en rijke mensen weinig contant betalen, zie ook pagina 12 over de Affluent Online Consumers. Dit verschijnsel zal ook samen hangen met de vaardigheden die nodig zijn om veilig digitaal te kunnen betalen. De meeste digitale producten worden ontwikkeld voor die groep.

Het rapport besluit met de tekst [3]:

Het identificeren van groepen betalingsgebruikers stelt ons in staat om een alomvattend en meer holistisch beeld te vormen van het betalingsgedrag, dat kan helpen bij het nemen van beslissingen over de toekomst van contant geld. Deze analyse brengt niet alleen de verschillende betalingsgedragingen aan het licht, maar ook het verband tussen sociaaleconomische factoren en betalingsvoorkeuren. Dit vormt de basis voor beleidsmaatregelen om de financiële inclusie te verbeteren en de toegang tot betalingssystemen voor alle bevolkingssegmenten te verbreden. Door deze verbanden beter te begrijpen, kunnen beleidsmakers maatregelen op maat nemen, van het ondersteunen van digitale inclusieprogramma’s voor minder digitaal geletterde groepen tot het stimuleren van innovatieve betaaloplossingen die aansluiten bij de behoeften van oudere consumenten.

In gewoon Nederlands: het maakt het mogelijk om beter beleid te ontwikkelen ter afschaffing van contant geld.

Noten:

[1] In de tekst: “Family-Centric Middle-Income Consumers, Senior Traditional Banking Users, High-Income Urban Consumers, Financially Challenged Consumers and Young & Low Value Purchase Consumers” (pagina 14). Zie voor een kort overzicht met kenmerken pagina 9 van het rapport.

[2] Beschrijving: “This group comprises individuals who have relatively low incomes and face financial difficulties, making it challenging for them to make ends meet. They have slightly below-average education levels. This group is less likely to have kids and tends to reside in urban areas. The average purchase values are quite low for this cluster. Cash usage is high compared to the other clusters and the average, with 30% of their purchase value conducted in cash.“. Machinevertaling: “Deze groep bestaat uit mensen met een relatief laag inkomen en financiële problemen, waardoor het voor hen een uitdaging is om de eindjes aan elkaar te knopen. Hun opleidingsniveau ligt iets onder het gemiddelde. Deze groep heeft minder vaak kinderen en woont meestal in stedelijke gebieden. De gemiddelde aankoopwaarde is vrij laag voor deze groep. Het gebruik van contant geld is hoog in vergelijking met de andere clusters en het gemiddelde: 30% van hun aankoopwaarde wordt contant gedaan.”

[3] Dit is een machinevertaling van: “Identifying payment user groups allows us to form a comprehensive and more holistic view of payment behaviour, which can help inform decisions regarding the future of cash. This analysis not only reveals the diverse payment behaviours but also highlights the link between socio-economic factors and payment preferences. It sets the stage for policy measures aiming to improve financial inclusion and broaden access to payment systems across all population segments. By better understanding these connections, policymakers can take tailored actions, from supporting digital inclusion programmes for less digitally literate groups to fostering innovative payment solutions that suit older consumers’ needs.”

Meer informatie op dit blog in de berichten over contante betaling, DNB over contante betaling en witwasbestrijding door banken.