Onze nieuwe overheid zit niet in het torentje in Den Haag of in de Brusselse burelen. Nee, onze nieuwe overheid wordt gevormd door politieke journalisten en hun hackende IT-vrienden. Uiteraard zonder democratisch toezicht of controle.
Deze politieke journalisten zijn al een hele tijd bezig met het bevorderen van openbaarheid van alle gegevens in het handelsregister, dus ook van persoonsgegevens van privépersonen. Hun politieke missie wordt door hen verkocht door middel van vette misdaadverhalen en voor de gewone burgers die geschaad worden door openbaarmaking van hun persoonsgegevens hebben zij geen belangstelling.
Één van de groeperingen van politieke journalisten staat bekend onder de afkorting OCCRP. Zij hebben het ubo-register van het land Luxemburg gestolen Volgens hun bericht hebben journalisten van de Franse krant Le Monde ingebroken bij het Luxemburgse handelsregister en op illegale wijze 3,3 miljoen documenten verkregen over meer dan 140.000 ondernemingen die in het Luxemburgse register staat ingeschreven. Ik kon niet vinden of dit register door iedere burger geraadpleegd kan worden.
We hebben nu OpenLux. OpenNL, OpenD en andere openbaarmakingen zullen ongetwijfeld volgen.
We gaan zien of deze nieuwe journalisten-overheid zich aan de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) wil gaan houden. Ik vermoed dat zij maling hebben aan de nationale gegevensbeschermingsautoriteiten. Zoals zij ook maling hebben aan de gewone burgers die zij beschadigen.
De rechtsstaat wordt niet alleen door rechtse rakkers afgebroken. Ook de politieke journalistiek levert een fantastische bijdrage.
PS Dat de politieke journalistiek diefstal heel gewoon vindt, hebben we ook aan de FinCEN leaks kunnen zien.
Aanvulling 20 februari 2022
In een artikel dat op Grayzone verscheen, Was the hacking of Ottawa trucker convoy donors a US-Canadian intelligence operation?, schrijft de auteur “CIA hack-and-leak operations are an increasingly common information warfare tactic” en geeft als voorbeeld dat stiekem zogenaamde not-for-profit organisaties worden gefinancierd. Als voorbeeld wordt het Organized Crime and Corruption Project (OCCRP) genoemd, dat gestolen materiaal openbaar mag maken in opdracht van de geheime dienst. Uiteraard is dit informatie die ik niet kan controleren, maar het is wel een plausibel verklaring voor het optreden van deze club.
Ellen Timmer - juridische artikelen en berichten 
Voor de liefhebbers is het meest recente jaarverslag van OCCRP hier https://www.occrp.org/documents/AnnualReport2019.pdf te vinden. Een blik op hun financiers zegt voldoende: diverse overheden (Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk, Denemarken), National Endowment for Democracy (het financiële doorgeefluik van de CIA, meer hier https://swprs.org/organizations-funded-by-the-ned/ ), Luminate (Pierre Omidyar), Open Society Foundations (George Soros), etc.
Zijn dergelijke overheden, inlichtingendiensten en miljardairs en de door hen gefinancierde “onderzoeksjournalisten” van OCCRP en Bellingcat te vertrouwen als arbiters van de waarheid of is een gezonde dosis scepsis op z’n plaats? Ik neig naar het laatste.
Ter illustratie, eerder was OCCRP betrokken bij de Panama Papers. Of beter gezegd de publieksversie van de Panama Papers. Het “lek” van Mossack Fonseca was namelijk veel groter dan het gedeelte dat onder de naam Panama Papers door o.a. OCCRP in het publieke domein is gebracht.
OCCRP werkt nauw samen op verschillende dossiers met de bekende financiële roofridder en zelfbenoemde mensenrechtenactivist Bill Browder. Het is algemeen bekend dat Bill Browder klant was van Mossack Fonseca, zie bijvoorbeeld https://c1.100r.org/media/2017/10/Berkeley-Advisors-Starcliff-3.pdf Is het toeval dat Bill Browder niet voorkomt in de publieksversie van de Panama Papers? Wat en wie hebben ze nog meer uit het publieke domein gehouden?
Hoe ironisch, Poetin komt in de hele dataset van Mossack Fonseca niet voor maar altijd heeft OCCRP het over Poetin als het over de Panama Papers gaat. Hun gewaardeerde partner Bill Browder was wel klant van Mossack Fonseca maar is onvindbaar in de Panama Papers… Kwaliteitsjournalistiek of pure propaganda? Ik neig naar het laatste.
Volgens OCCRP: “But French newspaper Le Monde managed to scrape the registry’s website and obtain 3.3 million documents, covering over 140,000 companies based in Luxembourg. It then shared them with OCCRP and other reporting partners across the globe, allowing us to dig deeper into the people actually benefiting from these firms.” Was het echt Le Monde die dat kunstje heeft geflikt of had men hulp van derden? Een overheidsdienst? Een bron in Luxemburg, al dan niet tegen betaling?
De dossiers van OCCRP zijn een afspiegeling van Amerikaans buitnlands beleid. Altijd weet men een draai aan de feiten te geven om de vrienden in de VS blij te maken. OCCRP werkt ook samen met het Tax Justice Network, bekend van de financial secrecy index https://fsi.taxjustice.net/en/introduction/fsi-results De VS staat op plaats 2, Luxemburg op 6. Misschien moet OCCRP zich eens richten op de VS, of mag dat niet van hun broodheren?
In Luxemburg legt men tenminste nog zaken vast, in diverse staten in de VS (bijvoorbeeld Delaware) is de registratie van oprichters, aandeelhouders, etc. niet eens noodzakelijk(!). Dat is destijds een bewuste keuze geweest van Delaware. Moeten we dat faciliteren noemen? Wie was toen de senator voor Delaware? Inderdaad, Joe Biden, de huidige president die zelf regelmatig met corruptie in verband wordt gebracht, maar dat is een verhaal op zich.
Clubs als OCCRP en Bellingcat zijn de soldaten en propagandisten in de mondiale economische- en informatieoorlog. De pleidooien voor “transparency” hebben helemaal niets te maken met de strijd tegen misdaad en corruptie. Informatie over eigenaren en zeggenschap is strategische informatie. Hoe meer je over je tegenstanders weet hoe beter. Je kunt de zwakke schakels in een economie identificeren en deze vervolgens maximaal raken met sancties en andere agressieve praktijken.
Voor de twijfelaars een voorbeeld. Eerst betaal je “deskundige” Adrian Zenz en o.a. het World Uyghur Congress (zie de eerder gelinkte lijst met door de door de National Endowment for Democracy gefinancierde partijen) om niet op feiten gebaseerde verhalen over China te verspreiden. Vervolgens komt Sayari Labs met o.a. dit artikel https://sayari.com/blog/u-s-sanctioned-xinjiang-paramilitary-has-over-800000-holdings-worldwide/ Het doel is om grote delen van de Chinese economie te te besmetten en met sancties te treffen. En wie zit er achter Sayari Labs? O.a. In-Q-Tel https://sayari.com/blog/sayari-announces-series-b-extension-with-in-q-tel-missionog-tfx-capital/ Nooit van gehoord? Dat is de venture capital tak van de CIA https://en.wikipedia.org/wiki/In-Q-Tel
Niet alleen de Nederlandse UBO verdient bescherming, ook de Nederlandse economie dient beschermd te worden tegen dergelijke agressieve praktijken van vriend en vijand. De Nederlandse naïviteit is een bedreiging voor onze soevereiniteit, onze veiligheid, onze welvaart en onze fundamentele rechten. Stop met het steunen van partijen als Transparency International, Bellingcat, OCCRP en hun vele handlangers! Deze Paarden van Troje hebben al voldoende slachtoffers gemaakt, waaronder de Nederlandse rechtsstaat. Ook dat is een verhaal op zich…
Dank voor de reactie en alle bronnen.
Helaas ontbreekt mij de tijd om overal in te duiken. Zoals het nieuws over China, wat onjuist zou zijn.
Maar de hardnekkige campagne door de politieke journalisten en zogenaamde not-for-profit organisaties om vertrouwelijke gegevens van nette burgers en ondernemingen openbaar te maken en te verspreiden in de krochten van de zelfbenoemde misdaadbestrijders, kan niemand ontgaan.