Simon Lelieveldt publiceerde het artikel De SBI-code TMNL leert ons hoe NL banken de illegale massamonitoring juridisch dachten wit te kunnen wassen!
Daarin legt hij hij uit dat de bv van de banken, Transactie Monitoring Nederland (TMNL), die alle transacties van alle Nederlanders moet analyseren (bancair sleepnet) aanvankelijk de SBI-code ‘Opsporing‘ had, terwijl de SBI-code in 2022 ‘Natuurwetenschappelijk onderzoek en experimentele ontwikkeling‘ en ‘Overige diensten op het gebied van informatietechnologie‘ is geworden.

Uit het artikel blijkt TMNL nauw met TNO samenwerkt [1] en dat de kleine bank Triodos deel uitmaakt van TMNL omdat zij als kleine bank niet de mogelijkheden heeft die de grootbanken wel hebben. Lelieveldt verwijst naar een paper van advocaten van het kantoor van de landsadvocaat over transactiemonitoring [2].

Lelieveldt  besluit met een tirade tegen het sleepnet:

Tja, deze enorm lelijke juridische steenpuist moet nog steeds behandeld worden. Banken en overheid blijven namelijk ontkennen dat ze de grootste data-heist en Stasi-surveillance van deze eeuw over alle Europese inbetalers aan ING, ABN AMRO, Rabobank, Volksbank en Triodos hebben uitgestort. Pogingen van Human Rights in Finance om hier een nationaal excuus te bewerkstelligen worden herhaald terzijde gelegd door DNB, Financiën en ook de banken hoor je niet.

Dan moet de AP handelen en HRiF.EU heeft de AP daartoe bij de rechter aangespoord. In vervolg daarop kwam het bericht dat de besluitvorming per eind september en uiterlijk eind oktober 2025 hierover bericht gaat geven. Dat kan niet anders dan handhaving zijn, maar aangezien AP blijkens de Woo-stukken enorm onder druk is gezet door Financiën zou er wel eens een heel softe berisping kunnen komen.

Hoe dan ook. Ambachtelijk kijken naar de SBI code helpt inderdaad prima om witwassen te ontdekken.

Data-witwassen in dit geval.

Noten:

[1] “Het is geen geheim dat TMNL innig verweven was met TNO en dat sprake is van MultiPartyComputation (MPC) voor AML-doeleinden. Dat lezen we terug op deze pagina van TNO zelf.”
[2] Juridische aspecten van de inzet van Secure Multi-Party Computation (MPC) door Maxime Hanhart en Tim Gillhaus. Beide auteurs zijn privacy specialisten.