Criminologen Marc Schuilenburg en Melvin Soudijn schreven voor het Tijdschrift over Cultuur & Criminaliteit het artikel ‘Digitale surveillance‘. Schuilenburg heeft het artikel via zijn eigen website ter beschikking gesteld (pdf).

In het artikel https://www.netkwesties.nl/1702/de-surveillance-of-observatiesamenleving.htm vatten deze criminologen hun artikel samen.

Financiële surveillance ontbreekt (Wwft, witwasbestrijding c.a.)
Helaas komt de groeiende financiële surveillance in het artikel niet aan de orde, anders dan in een voorbeeld [1]. Dat is een gemiste kans want het is hoog tijd dat wetenschappers zich gaan afvragen of de privatisering van de criminaliteitsbestrijding naar onder andere banken wel zo verstandig is.
Mijn beeld is dat private bedrijven onvoldoende kennis van criminele methoden, fiscaal recht en andere relevante onderwerpen hebben, om die criminaliteitsbestrijdingstaken goed uit te voeren. De hoge boetes die de ondernemingen [2] van de overheid opgelegd krijgen leiden tot schrikachtig gedrag, met als gevolg dat klanten onbehoorlijk worden behandeld [3] want de ondernemingen zijn banger voor de overheid dan voor de klant.

Noten

[1] Daarin wordt gemeld dat banken en creditcardmaatschappijen iedere transactie checken met behulp van algoritmes, dat zij klanten voortdurend kunnen lokaliseren en dat afwijkend gedrag kan tot controle door de bank kan leiden.

[2] Op dit moment vooral banken en betaalinstellingen. Naar verwachting zullen accountantskantoren en andere witwasbestrijdingsplichtigen gaan volgen.

[3] Zo worden alle klanten in volgens witwasbestrijdingsplichtige bedrijven ‘moeilijke’ categorieën gemeden vanwege de hoge kosten die deze bedrijven moeten maken om bij de overheid aan te tonen dat zij hun criminaliteitsbestrijdingstaken goed hebben uitgevoerd (‘de-risking’).