De Wwft leert dat het uitbesteden van overheidstaken aan private ondernemingen soms mis gaat. Nog erger: ook de overheid gaat soms mee in de gemaakte fout.

Een voorbeeld daarvan is het trieste verhaal van een onderneming die naar aanleiding van een melding van een ‘ongebruikelijke transactie’ door een bank geconfronteerd werd met een door het Openbaar Ministerie aanhangig gemaakte strafzaak. De Rechtbank Oost-Brabant maakte korte metten met het standpunt van OM en overweegt onder meer::

In de jurisprudentie over dit onderwerp wordt als gift aangemerkt een betaling die gedaan wordt zonder dat daar werkzaamheden tegenover staan. Uit de inhoud van het procesdossier en het verhandelde ter terechtzitting van 4 juli 2023 is de rechtbank echter gebleken dat [persoon 1 c.s.] bij de aankoop van olietanker [schip] door [bedrijf 4] wel degelijk werkzaamheden hebben verricht in verband met de totstandkoming van de koopovereenkomst van de olietanker. Deze werkzaamheden waren ondersteunend aan en een aanvulling op de werkzaamheden die [medeverdachte] namens [verdachte] in dat aankoopproces heeft verricht. Die werkzaamheden hebben er uiteindelijk toe hebben geleid dat [bedrijf 4] de olietanker heeft aangekocht en dat [verdachte] de provisie heeft ontvangen.

In het artikel De aankoop van een olietanker: ongebruikelijk of business as usual beschrijven strafadvocaten Mariëlle Boezelman en Judith de Boer hoe het Openbaar Ministerie ernstig in de fout ging en ze schrijven onder meer:

Een transactie die ongebruikelijk is voor een bankmedewerker die niet thuis is in de internationale handel, is niet altijd direct verdacht.
Deze zaak toont echter ook de vernietigende impact die het strafrecht kan hebben op een bedrijf, zelfs als het uiteindelijk wordt vrijgesproken.

De gang van zaken geeft aan hoe gevaarlijk het is om overheidstaken aan bedrijven uit te besteden. Nog gevaarlijker is als de overheid klakkeloos op de opvatting van het bedrijf afgaat.