Renseigneringsplicht betalingsdienstverleners | PSP-richtlijn

Steeds meer persoonsgegevens vliegen de wereld over en een van de oorzaken is het toenemend aantal renseigneringsplichten.
‘Renseignering’ betekent dat een private onderneming gegevens moet leveren aan de overheid, bijvoorbeeld ten behoeve van de belastingheffing. De belangrijkste voorbeelden daarvan zijn werkgevers en banken, maar er komen steeds meer organisaties bij, zoals  digitale platformen.

Op dit moment is het wetsvoorstel Wet implementatie Richtlijn betalingsdienstaanbieders bij de Tweede Kamer in behandeling, die verplicht tot levering van gegevens aan de overheid in verband met de heffing van omzetbelasting. Het doel van het voorstel is het opsporen van btw-fraude.

Strekking van het voorstel is dat betalingsdienstaanbieders gegevens moeten registreren inzake grensoverschrijdende betalingen. De verplichting is van toepassing wanneer een betalingsdienstaanbieder in de loop van een kalenderkwartaal betalingsdiensten verleent die betrekking hebben op meer dan 25 grensoverschrijdende betalingen aan dezelfde begunstigde. De registratie moet drie jaar worden bewaard en moeten beschikbaar worden gesteld aan de lidstaat van herkomst van de betalingsdienstaanbieder, of aan de lidstaat van ontvangst indien de betalingsdienstaanbieder betalingsdiensten verleent in andere lidstaten dan de lidstaat van herkomst.

In het voorstel is vermeld welke gegevens de betalingsdienstaanbieders over de transacties moeten registreren, onder meer een btw-identificatienummer of een ander nationaal fiscaal nummer van de begunstigde, diens adres.

 

Meer informatie:

Onbekend's avatar

About Ellen Timmer

Weblog: https://ellentimmer.com/ ||| Microblog: https://mastodon.nl/@ellent ||| Motto: goede bedoelingen rechtvaardigen geen slechte regels
Dit bericht werd geplaatst in Belastingrecht, Financieel recht, onder meer Wft, Wtt, Fraude, witwasbestrijding, Wwft en getagd met , , , , . Maak de permalink favoriet.

Plaats een reactie