Eerder schreef ik over een geslaagd kort geding tegen een BKR-registratie, waarin de rechter oordeelde dat artikel 35 UAVG niet aan eiser tegengeworpen kon worden.

Bij dezelfde rechtbank liep het in een andere zaak anders af, de kort geding rechter vond daar de vordering niet spoedeisend en was van mening dat eiser eerst de formele route moest volgen (met tijdsverlies tot gevolg), waarover Terstegge zich terecht kritisch uitlaat:

Nog daargelaten dat de rechtbank kennelijk geen oog heeft voor de nijpende situatie op de woningmarkt en de betrokkene opzadelt met een extra wachttermijn van veelal één maand omdat hij maar weer een nieuw verwijderingsverzoek had moeten doen. Dan weet je één ding zeker: dat huis is weg. Zeker in Amsterdam!