In Estland, zo las ik, moeten alle facturen aan de overheid sinds juli 2019 digitaal aan de overheid worden gestuurd. Degenen die weinig overheidsfacturen versturen, kunnen gebruik maken van een speciale door de overheid aangeboden dienst, ‘e-Financials’, waarover hier meer te vinden is.

Op de voorpagina van het datacentrum van de overheid, RIK, het Centre of Registers and Information Systems, is te zien dat via RIK toegang kan worden verkregen tot het e-Business register, het Europese handelsregister, het Estse handelsregister, het e-Land register (kadaster) en vele andere registers, waaronder het strafregister (criminal records database).

Zo’n strafregister kan een nuttige bron zijn voor ondernemingen die criminaliteit moeten opsporen (‘poortwachters’), waartoe Nederlandse ondernemingen op grond van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) verplicht zijn.

De vraag is wat de praktische effecten van zo’n openbaar register zijn: krijgen mensen met een strafblad geen tweede kans meer en zijn ze voor hun leven getekend? Wordt er gebruik van gemaakt door politieke tegenstanders om mensen zwart te maken? (Enzovoorts.) Dat is iets om eens in te duiken.

Transparantie is niet alleen positief, zo ervaren we met de ‘transparantie’ van Facebook, Twitter en consorten.

Aanvulling 19 november 2019
Die transparantie in Estland helpt kennelijk niet tegen drugsverslaving, in The Economist zag ik het artikel How Estonia became the drug-overdose capital of Europe (12 november 2019).