Al eerder schreef ik hier over het merkwaardige fenomeen dat Rusland niet op de lijst van staten met een hoog risico op witwassen en terrorismefinanciering staat [1], wat ik ‘schurkenstaten’ noem.

Expert op het terrein van de bestrijding van witwassen en terrorismefinanciering Miles Kellerman heeft daar een verklaring voor. In zijn artikel Rusland en de politiek van perceptie [2] legt hij uit dat Rusland niet op de FATF lijst staat vanwege het systeem van beoordeling van landen. Het lijkt er op dat het FATF-systeem niet bepaald professioneel is, zeker nu FATF besloot dat de herbeoordeling in 2023 zou worden uitgevoerd door een regionaal samenwerkingsverband met Russische deelnemers:

But when it was time for a follow-up report in 2023 — after Russia’s invasion of Ukraine — the FATF surprised many by handing this task to one of its regional bodies: the Eurasian Group on Combating Money Laundering (EAG). The current Chairman of the EAG is Yuri Chikhanchin, a Russian national who also happens to be the Director of Rosfinmonitoring. Suddenly the assessment team had a very different nationality composition: Uzbekistan, India, China, and a Russian representative of the EAG secretariat. The results were positive.

Ook de EU heeft Rusland niet op de schurkenstatenlijst geplaatst maar pakt de Russen aan via de sancties.

Kellerman besluit met deze opmerking:

Perhaps the real concern here is not that Russia is seeking to influence its FATF outcomes. Rather, it is that we continue to rely on such primitive conceptions of risk.

Noten:

[1] In 2019 schreef ik er over. Rusland stond destijds wel op de Duitse nationale schurkenstatenlijst (artikel).
[2] Russia and the Politics of Perception, 17 april 2024.