Grote ondernemingen roepen dat zij ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen‘ (MVO) maar betalen wel hun mkb-leveranciers te laat. Dit is een chronisch probleem, dat ondanks allerlei wetgeving nog steeds niet is opgelost. Soms dringt het grootbedrijf zelfs ingewikkelde financieringssystemen aan de mkb-leveranciers op, waar ik in januari over schreef. In de publicaties over MVO – die veelal gericht zijn op het grootbedrijf – mis ik de fatsoenlijke behandeling van mkb-leveranciers.

Tijdig betalen
De Nederlandse regering heeft het thema tijdig betalen nieuw leven ingeblazen. Op 8 juni is een nieuwsbericht bekend gemaakt, waarin is vermeld dat er door de staatssecretaris van economische zaken samen met het ministerie van veiligheid wordt gewerkt aan een wetswijziging om de betaaltermijn van het grootbedrijf aan het mkb te halveren naar dertig dagen.

Reden is dat de eerdere maatregelen (zoals de Wet betaaltermijnen grote bedrijven) niet hebben gewerkt. Uit onderzoek blijkt dat het grootbedrijf zelfs nog minder snel is gaan betalen en zij dus de mkb-leverancier gebruiken als financier van hun onderneming.

Uit de brief van de staatssecretaris aan de Tweede Kamer blijkt dat mkb-ondernemers van mening zijn dat de regels voor het grootbedrijf alleen werken als er toezicht door een onafhankelijke toezichthouder is. De staatssecretaris durft het nog niet aan zo’n onafhankelijke toezichthouder in het wetsvoorstel op te nemen. Ze wil niet verder gaan dan het navolgende:

Daarnaast bezie ik of het mogelijk is dat de Autoriteit, Consument en Markt (ACM) binnen haar bestaande infrastructuur gedurende één jaar klachten en meldingen registreert van mkb-ondernemers over het niet naleven van de regels met betrekking tot betaaltermijnen. Deze cijfers zullen mij informatie geven over de omvang van de problematiek en of wellicht de problematiek zich in bepaalde sectoren concentreert. Aan de hand van de resultaten zal bezien worden of publiek toezicht mogelijk en opportuun is.

Kan er niet meer?
Waarom er niet meer mogelijk is, begrijp ik niet zo goed. Zo lijkt me tijdige betaling een mooi onderwerp voor het bestuursverslag van grote ondernemingen, waarbij de accountant kan controleren of de mededelingen over de tijdige betaling wel juist zijn.

Tijdige betaling van leveranciers hoort een onderdeel te zijn van het MVO en hoort thuis in de niet-financiële informatie in de verslaggeving, waarover de AFM het in onderstaand bericht (over een specifieke groep van grote ondernemingen, de ‘OOB’s’) heeft:

#AFM pleit voor internationale standaard voor niet-financiële informatie in verslaggeving van grote OOB’s. Lees meer in onze reactie op de consultatie van de #EC voor de herziening van de Non-Financial Reporting Directive (NFRD): https://t.co/o5DbdI0aY6

— AFM (@AutoriteitFM) June 8, 2020

Mijn reactie:

Wat mij betreft mag tijdige betaling leveranciers er ook bij https://t.co/Ym5NqJ7BS7 #MVO

— Ellen Timmer (@Ellen_Timmer) June 9, 2020

Meer informatie:

• Nieuwsbericht Wetsvoorstel: Betaaltermijn van grootbedrijf aan mkb van 60 naar 30 dagen, 8 juni 2020.
• Brief staatssecretaris aan de Tweede Kamer, 8 juni 2020.
• Rapport Onderzoek naar de bestrijding van lange betaaltermijnen.
• Berichten op dit blog over oneerlijke praktijken grootbedrijf, MVO, betalingsachterstand bij handelstransacties en betalingstermijn.

Op de Pellicaan site verscheen een verkorte versie van dit artikel.

Aanvulling 16 juli 2020
Lees de brief van de staatssecretaris van EZ van 8 juni 2020. Er blijkt uit dat de overheid een onderzoeksrapport nodig heeft gehad om te ontdekken wat al lang bekend is, namelijk dat het inzetten van de huidige juridische mogelijkheden niet werkt:

De mkb-ondernemers noemden als aandachtspunt dat de huidige juridische invorderingsmiddelen – dat wil zeggen het vorderen van wettelijke handelsrente als de betaaltermijn wordt overschreden – niet of nauwelijks worden gebruikt omdat de kosten van het verlies van de relatie niet opwegen tegen het financieel gewin.