De wet die het mogelijk maakt om strafrechtelijk conservatoir beslag te leggen op het vermogen van de verdachte ten behoeve van het slachtoffer, is op 1 januari 2014 in werking getreden (aan het voorstel besteedde ik al eerder aandacht, zie dit bericht).
De wet lijkt een tendens te illustreren dat er parallelle werelden aan het ontstaan zijn in het civiele recht en het strafrecht. Aangezien de beoefenaren van de beide vakken ook in gescheiden werelden leven, kan dit fascinerende gevolgen opleveren.
E. Gijselaar & S. Meijer schreven een artikel over deze nieuwe beslagvariant. De auteurs geven in de inleiding aan wat het onderwerp van hun artikel is [**]:
In deze bijdrage analyseren wij de hoofdlijnen van de nieuwe wettelijke regeling. In hoeverre wordt recht gedaan aan zowel de strafvorderlijke als rechtsbeschermende belangen? Wordt daadwerkelijk aan de belangen van slachtoffers van misdrijven tegemoet gekomen? En zal de wettelijke regeling in de praktijk wel werken? Wij vangen aan met een uiteenzetting van de grondgedachte en nut van het wetsvoorstel en de voorwaarden voor het leggen van conservatoir beslag tot bewaring van het recht tot verhaal voor een op te leggen schadevergoedingsmaatregel. Vervolgens bespreken wij enkele kritiekpunten en gaan wij in op de vraag wanneer op de staat een schadevergoedingsverplichting rust voor schade die is geleden als gevolg van (onterecht gelegd) conservatoir beslag ten behoeve van het slachtoffer. Wij sluiten af met enkele conclusies en aanbevelingen.
Ik heb het artikel nog niet heel precies kunnen lezen, maar zo te zien is het een strafrechtelijk getint artikel. Hoe de relatie is met civielrechtelijke beslag- en executiesystemen en of er ook nog interferentie is met het bestuursrecht, zag ik zo snel niet. Dat lijkt me een mooi onderwerp voor een studentscriptie.
Meer informatie
over de wet Aanpassing van het Wetboek van Strafvordering, het Wetboek van Strafrecht en de uitvoeringswet Internationaal Strafhof in verband met de introductie van de mogelijkheid conservatoir beslag te leggen op het vermogen van de verdachte ten behoeve van het slachtoffer:
—
[**] De verwijzing naar de paragrafen heb ik weggelaten
