De Autoriteit Persoonsgegevens maakte bekend dat het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging (CABR), het grootste oorlogsarchief in Nederland over de Tweede Wereldoorlog, niet op de manier openbaar gemaakt mag worden als het voornemen was.

Die database kan de nodige commotie opleveren, ten eerste omdat er mensen in kunnen voorkomen die nog leven, en ten tweede omdat ook familieleden van oorlogsmisdadigers, collaborateurs, slachtoffers en anderen die in het archief voorkomen met de inhoud van het archief geconfronteerd kunnen worden. Ik las ergens (kon niet zo snel vinden waar) dat veel Nederlanders vinden dat familieleden van oorlogsmisdadigers en collaborateurs geen officiële functies horen te bekleden.

Zoals met alle openbaar gemaakte persoonsgegevens, kan ook deze database een mooie bron voor treiterpraktijken worden als de toegang niet goed is geregeld.

Overigens roept dit de vraag op waarom er niet allerlei andere gelijksoortige databases worden gemaakt, bijvoorbeeld over Nederlandse misdragingen in Indonesië en in vele andere landen. En als we toch bezig zijn: wordt het niet eens tijd voor databases over de betrokkenen bij oorlogmisdaden elders in de wereld? Het is wat willekeurig om alleen met de Tweede Wereldoorlog in Nederland bezig te zijn.