Databescherming speelt niet alleen tussen natuurlijke personen en organisaties. Ook mensen onderling wisselen persoonsgegevens met elkaar uit, met consequenties voor degenen die het betreft. Dat wordt ook wel ‘onderlinge privacy’ of ‘horizontale privacy’ genoemd.
Over dat onderwerp is begin april jl. een initiatiefnota uitgebracht in de tweede kamer. Het onderwerp wordt als volgt ingeleid:
Met gezichtsherkenningstechnologie, die nu ook voor privépersonen beschikbaar is, is straks niemand meer anoniem op straat. Een mobiele telefoon is ook een camera die wereldwijd kan uitzenden, ook zonder dat de gefilmde het weet. Verborgen camera’s en afluisterapparatuur zijn niet alleen van de AIVD maar van iedereen. Met simpele locatie-trackers, microfoons en drones kan iedereen ongezien worden gevolgd, ieder gesprek worden opgenomen en ieder hoekje worden gefilmd. Door data-profilering en tracking-technologie is het privéleven van iedereen heel makkelijk in kaart te brengen, ook door medeburgers en kleine bedrijven.
De situatie is fundamenteel anders dan vroeger. Er is een groot verschil tussen de buurman die tussen de schutting door gluurt en de buurman die tussen de schutting door filmt, want films zijn terug te zien, kunnen met iedereen worden gedeeld en gekoppeld aan andere persoonlijke informatie. Informatie-technologie heeft grote consequenties voor de manier waarop we leven.1 Naast de vele en belangrijke positieve gevolgen van efficiëntie, handel, verbondenheid en informatieverschaffing staan ook belangrijke negatieve aspecten zoals permanente observatie en individuele analyse. Dit kan gevolgen hebben voor hoe vrij mensen zich voelen, en soms ook voor hoe veilig ze daadwerkelijk zijn.
Kan je nog wel vrij en veilig leven als alles wat je doet en zegt door iedereen zonder jouw medeweten en zonder jouw instemming kan worden opgenomen en gepubliceerd? Durf je dan nog wel een vertrouwelijk gesprek te voeren, eerlijk je mening te geven, met of zonder bikini in de tuin te zitten, of gewoon «gek» te doen? De mogelijkheden van sociale controle worden bijna onbeperkt, zonder vergetelheid en vaak zonder vergiffenis.
Het is een interessant onderwerp dat aangeeft dat de digitale toekomst niet leuk hoeft te zijn.
Meer informatie:
- Initiatiefnota van 5 april 2018
- Verslag van een schriftelijk overleg, vastgesteld 18 mei 2018
- Tijdens het debat over de staat van rechtstaat deelde de minister van rechtsbescherming over het onderwerp mee:
Ik ben ook bezig met het ontwikkelen van een visie op waar ik het in het begin over had, namelijk horizontale privacy en de aandacht die we moeten besteden aan de mogelijkheden om het gebruik van bepaalde nieuwe technieken te normeren, voor zover die technieken van invloed kunnen zijn op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.