Al eerder schreef ik dat corruptiebestrijding makkelijker is gezegd dan gedaan.
Inmiddels is er een vervolg: op 9 maart 2016 maakte de AFM, toezichthouder voor de accountants, bekend dat accountants meer aandacht aan corruptie moeten besteden. Lees “AFM vraagt aandacht van accountantsorganisaties voor corruptierisico’s“.

Het bericht en de brief van de AFM vormen wederom interessant leesvoer, dat veel vragen oproept:

• Het begrip corruptie wordt niet gedefinieerd.
• De begrippen fraude en corruptie worden door elkaar gebruikt, soms lijkt het of corruptie een species van het genus fraude is.
• Aan de relatie met de witwasbestrijding wordt geen aandacht besteed, terwijl de corruptievoorbeelden identiek lijken aan wat er als voorbeelden in de witwasbestrijding worden genoemd.
• Het bericht en de brief lijken alleen bedoeld als overheidsmarketing, “kijk eens hoe goed wij het doen“? Dat is fijn, maar daar schieten accountantskantoren niets mee op.
• Als het bericht en de brief van AFM ook  guidance zouden beogen, wordt dat doel op geen enkele wijze bereikt. Bericht en brief grossieren in vaagheden, met de bekende financieelrechtelijke mantra’s.

Het zou fijn zijn als Nederlandse bestuursorganen hun guidance taak meer serieus zouden nemen.