Onder de mooie titel “Veel juridische software staat te verpieteren” schreef Wouter Rohlof in Mr. een artikel over automatisering in de juridische sector. Als je het artikel goed leest, zie je dat het juridische werk te ingewikkeld is voor automatisering.

Alleen grote partijen (overheden en grote ondernemingen) met grootschalige processen, hebben het geld om het eenvoudige deel van die processen te automatiseren. De voorbeelden in het artikel gaan over banken die overstroomd worden met wet- en regelgeving en proberen de compliance-tsunami te trotseren met IT (al merk je daar in de huis-, tuin- en keukenpraktijk niet veel van), de zogenaamde ‘regtech‘, en over gemeenten die bijvoorbeeld hun bijstandsdossiers automatiseren.

Uit de belastingadvieswereld (groot genoeg en met een ‘standaard’ product, nl. de aangifte) weet ik dat het tobben is met de automatisering van de aangiften.

Mijn conclusie blijft dat juristen die niet bij een grote organisatie werken het voorlopig moeten doen met de contentintegratie (van Rechtsorde en Legal Intelligence) en met de brakke document beheer systemen (DMS) die aan de kleinere advocatenkantoren worden geleverd. Verder is er nog niets.

Twee jaar geleden trok ik dezelfde conclusie.