Eerder schreef ik over de middeleeuwse toestanden die in de asociale media heersen. Het stiekem gebruikers ‘in de ban stoppen’ (shadowbanning) maakt daar deel van uit.
Dankzij een actieve gebruiker van het platform dat voorheen twitter heette, Danny Mekić, is er nu een rechterlijke uitspraak over van de Rechtbank Amsterdam (kantonrechter). Over de digitale verbanning oordeelt de kantonrechter:

6. Niet in geschil is dat het account van [verzoeker] gedurende een periode beperkingen heeft gehad. Door Twitter is erkend dat deze beperkingen eruit bestonden dat het account van [verzoeker] niet verscheen als autocomplete suggestie als een gebruiker een bericht aan het account van [verzoeker] wilde koppelen, uit het mentionen, dat de berichten van [verzoeker] niet verschenen in de zoekresultaten bij een zoekopdracht via X en dat zijn berichten niet getoond werden in de tijdlijn van de gebruikers die [verzoeker] niet volgen. Vast staat dat deze functionaliteiten vóór het ingrijpen door Twitter wel aan [verzoeker] ter beschikking stonden.

Twitter ontkent dat sprake was van wanprestatie aangezien hij onbeperkt kon rondkijken op het platform. Daar gaat de kantonrechter niet in mee en acht de algemene voorwaarden oneerlijk. Hij gaat ook mee in het verwijt van verzoeker inzake een contactpunt:

23. [verzoeker] heeft aangevoerd dat Twitter niet heeft voldaan aan artikel 12 DSA. Het was onmogelijk om contact te krijgen met Twitter, aldus [verzoeker] . Contact opnemen via het contactformulier was onmogelijk. Er was volgens dat geautomatiseerde formulier geen sprake van een beperking. Via een zoekmachine ontdekte hij een ander contactformulier, maar bezwaar maken tegen een algehele shadowban veroorzaakte een foutmelding, er was bovendien slechts beperkte reactieruimte en het meesturen van een bijlage bleek niet mogelijk. Ook een e-mailadres bleek niet vindbaar via de Nederlandse website, maar was enkel toegankelijk via de Engelstalige Rules and Policies-pagina die via de Nederlandse website niet vindbaar was. Bovendien heeft Twitter niet rechtstreeks met [verzoeker] gecommuniceerd, enkel via advocaten.

De kantonrechter komt tot de conclusie dat Twitter wanprestatie heeft gepleegd tegen verzoeker die een betaald abonnement heeft en veroordeelt het bedrijf tot betaling van $ 1,87 aan hoofdsom. Verder veroordeelt hij Twitter:

om binnen twee weken na betekening van deze beschikking aan [verzoeker] een contactpunt ter beschikking te stellen als bedoeld in artikel 12 DSA op verbeurte van een dwangsom van 100,00 per dag voor iedere dag dat Twitter nalaat aan deze veroordeling te voldoen, met een maximum van 100.000,00;

met veroordeling van Twitter in de kosten (EUR 162,43).

Marloes de Koning schreef er over in het NRC: Nederlander wint twee zaken tegen X over ‘shadowbanning’. ‘Alsof je mond wordt afgeplakt’