In een bericht van 21 mei jl. laat de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) op beschaafde toon aan de informateur weten dat de criminaliteitsbestrijding (bekend onder het pseudonym witwasbestrijding en ondermijningsbestrijding) niet op ongenuanceerde wijze in de schoenen van de banken mag worden geschoven. Men schrijft onder meer:

Om banken goed in staat te stellen om hun brede maatschappelijke en economische rol te spelen vraagt de NVB om banken in dezelfde mate te belasten als andere bedrijven en er voor te zorgen dat de lastendruk niet toeneemt bij een dalende winst zoals nu het geval is. Verder hoopt de NVB dat een nieuw kabinet investeert in de strijd tegen fraude en ondermijnende criminaliteit door het vergroten van de capaciteit in de hele keten en door effectieve gegevensuitwisseling tussen banken en publieke partijen mogelijk te maken.

De brief van de NVB aan de informateur is hier te vinden. Daarin wordt vermeld dat witwasbestrijding is als het zoeken naar een speld in een hooiberg:

Banken monitoren meer dan tien miljard betaaltransacties per jaar en onderzoeken jaarlijks honderdduizenden alerts, waarbij ongebruikelijke transacties worden gemeld aan de Financial Intelligence Unit (FIU). Het aantal opsporingen wat hieruit volgt is minimaal. Dit heeft te maken met beperkte capaciteit bij FIU en opsporingsdiensten en met het grote aantal meldingen door banken. Versterking van de capaciteit in de gehele keten en optimale samenwerking binnen die keten is essentieel.

Bij het artikel staat een infographic die aangeeft hoe kostbaar de private criminaliteitsbestrijding door banken is:

Vervolgens laten de banken hun wensen weten, waarmee de banken zich tot een ongecontroleerde pseudo-overheid ontwikkelen:

Daarnaast willen banken de kwaliteit van de meldingen verhogen, zodat deze sneller kunnen leiden tot opsporing. Dit is alleen mogelijk als banken gebruik kunnen maken van publieke informatie, zoals het Burgerservicenummer en de Basis Registratie Persoonsgegevens. De voorgestelde maatregelen uit het ‘Plan van aanpak witwassen’ bieden hiervoor de noodzakelijke basis.

De banken dringen aan op Europese harmonisatie, wat bij hen goed kan omdat de regelgeving voor financiële instellingen sterk Europees gekleurd is:

Omdat criminaliteit niet stopt bij de landsgrenzen is het daarnaast van groot belang om de wet- en regelgeving op Europees niveau te harmoniseren.

Of een dergelijke harmonisatie in andere sectoren wel mogelijk en verstandig is, is de vraag.

PS Ik blijf tegen de ontwikkeling van banken naar een pseudo-overheid, zonder goede rechtsbescherming van de burger.